Είσαι το
παραδείσιο άνθος,
που ήρθε στην καρδιά μου
κι έφερε την άνοιξη,
ένα δειλινό.
Ο έρωτας είχε την μορφή σου,
νεράιδα πεντάμορφη,
γλυκιά και γοητευτική,
σαν την αυγή.
Θα σ' αγαπώ παντοτινά,
έφερες στην ψυχή μου,
τα χρώματα της ίριδος,
με το ουράνιο τόξο.
Είσαι το φως στις σκέψεις μου,
με τις ζεστές ακτίνες του πάθους,
που χάριζαν ζωή,
σαν τον ήλιο.
Είσαι το θαύμα των ματιών μου,
υποκλίνομαι στην θεια χάρη σου,
μια ρομαντική βραδιά,
κάτω απ’ την πανσέληνο.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου