Παραμυθένια ουτοπία

Παραμυθένια ουτοπία
στο λιβάδι της καρδιάς
λουλουδένια ευτυχία
αξημέρωτης βραδιάς.

Είναι η ζάλη η μαγική
που την σκέψη συγκλονίζει
σαν ρυάκι δροσερή
η αγάπη κατακλύζει.

Σε λατρεύω, σ' αγαπώ...
όμορφή μου πριγκιπέσσα
στα ματάκια σου θωρώ...
διαμαντένια κάστρα μέσα.

Τι αξεπέραστη γοητεία...
στο χαμόγελο σου λάμπει
αστερόφωτη ερωδία...
λαμπιρίζει όλη την πλάση.

Αναρωτιέμαι ολημερίς, ότι
υπάρχω μόνο για σένα
το γλυκό φιλί στα χείλη
θα χαρίσω τα κερασένια,

και σε μιαν αγκάλη αχώριστή
θα μετρούμε τ' άστρα στον αιθέρα
μέχρι να 'ρθει η ροδαυγή...
και η ηλιόλουστη η μέρα !

09/04/15/ © Πάρης Παπανικολάου