Πόσο σε θέλω στη ζεστή μου αγκαλιά
τα καστανά σου μαλλιά να χαϊδεύω
των ματιών μου θα ‘σαι ‘συ η αντηλιά
που πάντοτε μ' ευλάβεια θα λατρεύω...
Πόσο σε θέλω στη ζεστή μου αγκαλιά
φιλάκια γλυκά στα χείλη σου ν' αφήνω
κι απ’ το χεράκι να σε κρατάω απαλά
στην όμορφη κοιλάδα των γαλάζιων κρίνων˙
Πόσο σε θέλω στη ζεστή μου αγκαλιά
νύχτα ας είναι φεγγαρολουσμένη...
και με λαμπερότατη αστροφεγγιά...
που θα ‘ρθεις με λουλούδια στολισμένη˙
Πόσο σε θέλω στη ζεστή μου αγκαλιά
τίποτε άλλο πια — στη ζωή δε ζητώ
δίπλα στην ανθισμένη ωραία ‘μυγδαλιά
όρκο δίνω ότι πάντα 'σένα θ’ αγαπώ...
Πάρης Παπανικολάου - 04/09/2014
τα καστανά σου μαλλιά να χαϊδεύω
των ματιών μου θα ‘σαι ‘συ η αντηλιά
που πάντοτε μ' ευλάβεια θα λατρεύω...
Πόσο σε θέλω στη ζεστή μου αγκαλιά
φιλάκια γλυκά στα χείλη σου ν' αφήνω
κι απ’ το χεράκι να σε κρατάω απαλά
στην όμορφη κοιλάδα των γαλάζιων κρίνων˙
Πόσο σε θέλω στη ζεστή μου αγκαλιά
νύχτα ας είναι φεγγαρολουσμένη...
και με λαμπερότατη αστροφεγγιά...
που θα ‘ρθεις με λουλούδια στολισμένη˙
Πόσο σε θέλω στη ζεστή μου αγκαλιά
τίποτε άλλο πια — στη ζωή δε ζητώ
δίπλα στην ανθισμένη ωραία ‘μυγδαλιά
όρκο δίνω ότι πάντα 'σένα θ’ αγαπώ...
Πάρης Παπανικολάου - 04/09/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου