Γαλάζιες
λίμνες αγναντεύω,
στα διαυγή της μάτια,
με ‘καναν και μαζεύω,
της καρδιάς μου τα κομμάτια.
σαν ήρθε ένα βράδυ,
εικοσάρα πιτσιρίκα,
με τ’ απαλό της χάδι.
Το κορμί της σμιλεμένο,
σε παραδεισένιο κήπο,
πλασμένο ένα πρωινό.
Θειο πλάσμα λατρεμένο,
σε ανεξέλεγκτο χτύπο,
η καρδιά μου ένα δειλινό.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου