Ένα
κρυστάλλινο χάδι,
διάφανο στη λίμνη της καρδιάς,
μαγευτικό έγινε το βράδυ,
απ’ το φως της αστροφεγγιάς.
Τα βιολετί σου μάτια,
είναι γιοφύρια της χαράς,
σε παραδείσια σκαλοπάτια,
ήρθε η ευτυχία μονομιάς.
Από τότε που σ’ αγάπησα,
το πάθος ρέει στη ζωή,
ποτέ ξανά δε δάκρυσα,
η λατρεία μου είσαι ‘συ.
Το ολόγιομο φεγγάρι,
φέγγει με αγάπη και στοργή,
είμαστε τ’ ωραιότερο ζευγάρι,
που πάτησε ποτέ στη γη.
Των μαλλιών σου η ομορφιά,
είν’ η μεταξένια γοητεία,
κ’ η ξανθή μου αντηλιά,
σε επίγεια ουτοπία.
Τ’ ομορφότερο λουλούδι,
στη ψυχή μου θα ‘σαι ‘συ,
τρυφερό γλυκό τραγούδι,
σαγηνεύει όλο το νησί.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου