Υποφέρω τις νυχτιές,
που κοντά μου δε σε ‘χω,
υποφέρω που ‘φυγες,
μόνος στιγμή δεν αντέχω.
Αγάπη μου σε λάτρεψα,
το πάθος πλημμυρίζει,
τον πόνο που δεν άντεξα,
την καρδιά μου κατακλύζει.
Την ομορφιά σου την πηγαία,
που ‘χα για αγνάντι,
υπέροχη γλυκιά παρέα,
σ’ ήθελα πίσω... κι ας είν’ από γινάτι.
Τα μάτια σου τα καστανά,
κοιτώντας με ζαλίζουν,
μες στης καρδιάς μου τα στενά,
οι τύψεις σιγοψιθυρίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου